BOROWIK SZLACHTNY
Nazwa: Borowik szlachetny (Boletus edulius), prawdziwek
Wygląd: Kapelusz o średnicy od 6-25cm o barwie najpierw jasnej, białawej, potem brązowej, ciemnobrązowej lub czerwonawobrązowej. Często o nieco jaśniejszych brzegach. Kształ kapelusza u młodych egzemplarzy kulisty, u dojrzałych wypukły, u starszych egzemplarzy poduszkowato rozpostarty. W dotyku niezamszowy, lekko pomarszczony, przy wilgotnej pogodzie nieco lepki. Pory białawe, potem żółtawe do oliwkowozielonych, drobne i okrągławe. Pod naciśnięciu nie przebarwiają się. Rurki o tej samej barwie co kończące je pory bardzo łatwo oddzielają się od kapelusza. Trzon białawy do jasnobrązowego, szerszy i jaśniejszy u dołu. W górnej części mniej lub bardziej widoczna biaława lub jasnobrązowa siateczka. U zdrowych egzemplarzy trzon twardy, kruchy, rozszczepiający się wzdłuż pionowych włókien. Miąższ młodych egzemplarzy borowików szlachetnych biały i zwarty, starszych owocników gąbczasty i pod skórką zabarwiony na brązowo. Susz w jasnym kolorze, zapach suszu intensywny, przyjemny.
Występowanie: Gatunek pospolity, dopuszczony do obrotu handlowego w Polsce. Wyrasta od lata do jesieni, pojedynczo lub w grupach w lasach liściastych oraz iglastych.
Zastosowanie: Wysoko ceniony grzyb jadalny o charakterystycznym przyjemnym aromacie i delikatnym smaku. Często przechowywany w postaci suszu, marynowany lub po obróbce cieplnej dodawany do wykwintnych zup i sosów.
Warto wiedzieć:
Wszystkie borowiki to grzyby mikoryzowe związane z kilkoma gatunkami drzew, najczęściej ze świerkiem.