PIEPRZNIK JADALNY
Owocnik - 1-7 (15) cm średnicy; gatunek ten ma charakterystyczną żółtą barwę (od bladożółtej, żółtopomarańczowej do pomarańczej); u bardzo młodych wypukły, płaski, później wklęsły, lejkowaty; brzeg podwinięty lub falisto powyginany, u starszych okazów postrzępiony; gładki, nagi, matowy.
Listewki - barwy kapelusza; w postaci żylastych fałd zbiegających na trzon, często rozwidlonych lub łączących się.
Trzon - 3-8 cm wysokości, 0,8-2,5 cm grubości; tej samej barwy lub nieco jaśniejszy od kapelusza; cylindryczny, zwężający się ku dołowi; może być nieco wygięty; pełny; powierzchnia gładka.
Miąższ - białawy z odcieniem żółtym, jasnożółty; jędrny, zwarty, mięsisty; smak u młodych owocników łagodny, u starych lekko pieprzny (stąd pewnie nazwa pieprznik); zapach korzenny, owocowy.
Wysyp zarodników - bladoochrowy (bladożółty).
Występowanie - od czerwca do listopada, w różnych typach drzewostanu, głównie na siedliskach borowych, tworzy mikoryzę przeważnie z sosną i świerkiem, a także dębem, bukiem i grabem, w mchu lub opadłych liściach; gromadnie (czasami tworzy czarcie kręgi); kiedyś bardzo pospolity, obecnie coraz rzadszy na skutek łatwości rozpoznania nawet przez niedoświadczonego grzybiarza :)
Zastosowanie - jadalny.
Możliwość popełnienia pomyłki - występują formy różniące się nieco barwą; forma bladożółta, spotykana jest w lasach liściastych - to pieprznik blady (Cantharellus pallens) ; z wierzchu łudząco podobna jest pospolita lisówka pomarańczowa (Hygrophoropsis aurantiaca); równie, jeśli nie bardziej, łudząco podobny z wierzchu jest często spotykany kolczak obłączasty (Hydnum repandum), który jednak ma na spodniej stronie kapelusza kolczasty hymenofor.
Uwagi - bardzo smaczny, najlepszy w marynatach i duszony, jednak twardy i stosunkowo ciężkostrawny; nie ulega zaczerwieniu, odporny na długi transport, bywają lata bardziej i mniej obfitujące w jego występowanie.